Klasyfikacja instalacji elektrycznych


Spis treści

1. Wstęp

Instalację elektryczną definiuje się jako zespół połączonych ze sobą urządzeń elektrycznych o skoordynowanych parametrach technicznych, przeznaczonych do określonych funkcji, o napięciu znamionowym do 1000 V prądu przemiennego i 1500 V prądu stałego, przeznaczonych do doprowadzenia energii elektrycznej z sieci rozdzielczej do odbiorników.
W skład instalacji elektrycznej wchodzą zespoły urządzeń, aparatów i osprzętu elektrotechnicznego niskiego napięcia, zapewniające odbiorcom dostawę energii elektrycznej o odpowiedniej jakości, w sposób niezawodny i całkowicie bezpieczny.
Do instalacji elektrycznych zalicza się linie elektroenergetyczne z przyłączami, złączami elektrycznymi i rozdzielnicami, obwody rozdzielcze i odbiorcze, łączniki, zabezpieczenia, urządzenia ochrony przed porażeniem elektrycznym i przepięciami.
Instalacje elektryczne w budownictwie mieszkaniowym stanowią integralną część wyposażenia budynku i w znacznym stopniu warunkują jego prawidłową i bezpieczną eksploatację. Z tego względu instalacje powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby w przewidywanym okresie użytkowania pozostawały w pełnej sprawności technicznej, spełniały wymagania dotyczące mocy zapotrzebowanej, a także zapewniały określony komfort życia mieszkańców. Powinny również charakteryzować się takimi właściwościami technicznymi, aby ich użytkownicy mogli korzystać bez ograniczeń z posiadanych urządzeń gospodarstwa domowego, sprzętu RTV, urządzeń teletechnicznych i innych w przewidywanym okresie eksploatacji instalacji, bez konieczności wykonywania jej modernizacji.

▲ do góry

2. Klasyfikacja instalacji elektrycznych

Klasyfikacja instalacji elektrycznych opiera się na różnych kryteriach, najczęściej ze względu na rodzaj zasilanych odbiorników i miejsca występowania oraz przewidywanego okresu użytkowania.

1) W zależności od rodzaju zasilanych odbiorników elektrycznych instalacje elektryczne dzieli się na:

a) instalacje oświetleniowe – zasilające elektryczne źródła światła, obwody gniazd wtyczkowych w mieszkaniach oraz urządzenia grzejne i podgrzewacze wody o niewielkich mocach w gospodarstwach domowych i budynkach mieszkalnych;
b) instalacje siłowe – zasilające silniki, przemysłowe urządzenia grzejne o znacznych mocach oraz inne odbiorniki o charakterze przemysłowym;

2) W zależności od rodzaju zasilanych odbiorców i miejsca występowania, instalacje elektryczne dzieli się na:

a) instalacje przemysłowe – w zakładach przemysłowych wytwórczych i wydobywczych, np. w górnictwie, hutnictwie, rolnictwie itp.,
b) instalacje nieprzemysłowe – zwane również instalacjami w budownictwie ogólnym, np. w budynkach użyteczności publicznej, mieszkaniowe, biurowe, w pomieszczeniach szkolnych itp.

3) W zależności od przewidywanego czasu użytkowania, instalacje elektryczne dzielą się na:

a) stałe,
b) tymczasowe (prowizoryczne);

4) W zależności od wpływów zewnętrznych na warunki i stopień szkodliwości oddziaływania na elementy instalacji, rozróżnia się urządzenia i instalacje elektryczne przeznaczone do użytkowania:

a) w pomieszczeniach zwykłych (warunki środowiskowe normalne), w których nie występuje oddziaływanie wpływów zewnętrznych,
b) w pomieszczeniach szczególnych (warunki środowiskowe szczególne), w których występuje oddziaływanie różnych czynników szkodliwych,
c) poza budynkami – na terenie zewnętrznym;

5) Z instalacjami elektrycznymi w obiektach budowlanych bezpośrednio związane są instalacje:

a) ochrony przed porażeniem elektrycznym;
b) ochrony odgromowej i przeciwprzepięciowej;

6) W obiektach budowlanych mogą być również użytkowane instalacje:

a) telekomunikacyjne,
b) domofonowe i alarmowe,
c) antenowe,
d) odgromowe.

▲ do góry